Η τρομοκρατία της ενοχής

Κάθε φορά που διαβάζω αυτό το κείμενο που έγραψε ο Νίκος Δήμου, κάθε φορά νιώθω και κάτι καινούργιο, καταφέρνω να αντιληφθώ μια καινούργια διάστασή του. Είναι ένα κείμενο που όχι μόνο είναι διαχρονικό, αλλά είναι δομημένο έτσι, ώστε έχοντας διαφορετικές εμπειρίες στο παρελθόν να μπορούμε να το αφομιώσουμε διαφορετικά. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Και λέει την ωμή αλήθεια, όσο και αν διαφωνεί το "ασθενές" φύλο, ή τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ.